آه...چقدر دوریم!

هوالمحبوب

گفت برو و از میان این دست نوشته ها آنها را، خودشان را و مردمانشان را بخوان…

ما نیز گوش به فرمان میرویم و به چنین ادباری مضمحل کننده، تن میدهیم. اما تو بگو که در آنطرف پستو چه خواهد شد؟ ادبار ما اقبال ماست یا که برعکس؟
رفتیم و به ادبار تن دادیم. زندگی را غرق در تباهی دیدیم و انسانها را پست… گویی اینروزها از همه فرار میکنیم. از همه بیزاریم.حتی و حتی از خودمان…
شب ها بیداریم و روزها خواب، از ترس همین انسانها… خوب اوضاع را ببین. به نظر تو، وقتی رذالت را و جهل را و بی هویتی را و سیلاب خودخواهی و خودبینی را در خود و دیگران میبینیم و از ترس جان به خوردن قاذوراتِ خود متوسل میشویم، فکر میکنم به اندازه کافی دور شده باشیم؟ نه؟
گفتی اگر بخواهی بیایی باید اول بروی، دور شوی، خیلی دور…
اکنون ماییم و جدایی.فاصله هارا بشمار! چقدر دوریم؟؟؟آه…چقدر دوریم!!!
.
اگر فصلِ وصل برسد، میشود برگشت؟؟؟

  • 5 stars
    نظر از: ربیع الانام
    1397/10/12 @ 08:24:11 ب.ظ

    ربیع الانام [عضو] 

    سلام
    ممنون ببخشید میشه این قسمت رو توضیح بدید منظور چیه؟
    گفتی اگر بخواهی بیایی باید اول بروی، دور شوی، خیلی دور…

  • مهیار
    پاسخ از: مهیار
    1397/10/13 @ 07:25:52 ق.ظ

    مهیار [عضو] 

    سلام بله حتما.
    اشاره هست به ابتدای حدیث جنود عقل و جهل که امام خمینی(ره) شرح دادند.(مقاله ۲ تا ۵)
    انسان از بالاترین مراتب هستی به پایین ترینش یعنی عالم ماده هبوط کرده و این مطابق سیر نزوله.و بعد باید به مدد فطرت و شریعت الهی همین راه رو به سوی حضرت حق برگرده.(سیر صعود)
    این مطابق با حقیقت ادبار و اقبالیه که توی حدیث جنود عقل و جهل اومده.اونجا که اومده:خداوند به عقل فرمود برو!(ادبار کن)، رفت و بعد فرمود برگرد!(اقبال کن) او هم برگشت.
    بعد به جهل فرمود برو! رفت، و سپس فرمود برگرد! ولی برنگشت.
    انسان هم همین اتفاق براش میفته.حضرت حق اونو به پایین ترین منازل هستی و در اوج کثرات میفرسته."لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم،ثم رددناه اسفل سافلین”
    انسانی که غرق در عالم طبیعت و غریق عالم کثرات میشه نمیتونه به سمت حق برگرده و این یعنی جهل…چنین انسانی نزدیکیش عین دوریشه و عبادتش عین عصیان.مثل شیطان…
    و انسانی که از عالم وحدت غافل نمونده و دائم در سوگ قرب حق تعالی هست و از فطرت و شریعت الهی برای برگشت بهره میبره به سلامت برمیگرده و این یعنی عقل…چنین انسانی فراقش عین وصالشه چراکه در فراق هم ذره ای از وصال غافل نیست.

    این تفسیری است از آیه مبارکه:"انا لله و انا الیه راجعون”

نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی

درخواست بد!

پارامتر های درخواست شما نامعتبر است.

اگر این خطایی که شما دریافت کردید به وسیله کلیک کردن روی یک لینک در کنار این سایت به وجود آمده، لطفا آن را به عنوان یک لینک بد به مدیر گزارش نمایید.

برگشت به صفحه اول

Enable debugging to get additional information about this error.